Vorig jaar hebben wij, eindelijk, de klompenpaden ontdekt. De eerste was Boereneschpad, tijdens onze vakantie in Markelo.
De smaak te pakken hebbend liepen we Kopermolenpad, Fliertpad, Klarenbeeksepad, Ugcheler Markepad en vandaag Tuylermarkerpad; allen niet ver van onze woonplaats Apeldoorn gelegen. Zonder uitzondering hebben wij deze routes met veel plezier gewandeld en ervan genoten. Ieder pad heeft weer z’n eigen kenmerken dat het de moeite van het wandelen waard maakt.
Vanmorgen togen wij naar Terwolde, zochten even naar het eerste paaltje dat het klompenpad markeert en begonnen vol goede moed aan onze wandeling. Het weer was enigszins wisselvallig, maar op een paar spettertjes na bleef het droog. Wist de zon door het wolkendek heen te dringen dan was de temperatuur zeer aangenaam en gingen de jassen los. Verschool de zon zich, dan koelde het direct flink af, gingen de jassen tot bovenaan dicht en was de deze lente almaar aanhoudende kille temperatuur in het behoorlijk stevige briesje goed voelbaar.
We constateerden tot ons plezier al snel dat de route hoofdzakelijk over onverharde paden langs weilanden liep. Fraaie landschappen wisselden elkaar af. De akkers vers geploegd, de bloesem aan de bomen, volop veldbloemen in het gras, net ontloken blaadjes aan de bomen, nog zo heerlijk fris en lichtgroen.
De gehele route bestaat uit twee rondes, zo min of meer een 8 vormend. Bij het gemaal Mr. AC Baron van der Feltz aangekomen ontdekten wij dat we het tweede rondje van de 8 hadden gemist. We stonden al te twijfelen bij een bordje dat drie kanten op wees en kozen daar de verkeerde afslag. Het kan geen kwaad om een afbeelding van de route bij de hand te hebben, of even een blik te werpen op de Klompenpaden-app.
Maar, geen man overboord hoor. We liepen langs de Bandijk richting het gemiste deel, en dat is langs dat stuk van de IJssel beslist geen straf. Met een lusje extra kwamen wij met ruim dertien kilometer op de teller terug bij het beginpunt, dus een kilometer of twee meer dan de beoogde elf kilometer. Zullen wij dat maar gewoon het kersje op de taart noemen?
Dit pad is nu echt een klompenpad zoals ik me een klompenpad voorstel. Grotendeels onverhard, veel langs de rand van weilanden, afwisselende landschappen, genieten van de uitzichten over de IJssel met een enorme variëteit aan vogels. Het was een welbesteed begin van onze zondag.
Samengevat: een klompenpad zoals een klompenpad moet zijn.