Oost en west.

Het is al weer enkele jaren geleden dat ik in gesprek was met een meisje dat stage bij ons bedrijf in Apeldoorn liep. Een spontane, kletsgrage tante die vertelde dat ze voor haar universitaire studie van een klein plaatsje in de buurt van Enschede naar Den Haag was verhuisd.

Ik stelde dat ze er waarschijnlijk behoorlijk aan had moeten wennen om van een dorpje in het oosten naar een grote stad is het westen te verhuizen. Afgaande op mijn eigen ervaringen verschillen het slag mensen en de mentaliteit nogal.

Ze gaf een antwoord dat ik in beginsel niet helemaal kon volgen, maar gaandeweg kreeg ik ineens door dat ze sprak over verschillen tussen Nederland en Marokko.
Afgaande op haar uiterlijk kon ik wel zien dat haar familieroots niet in Nederland lagen en uit haar hoofdbedekking was makkelijk te concluderen dat ze moslima was, maar ik refereerde toch echt aan de verschillen tussen oost en west Nederland. Haar Marokkaanse afkomst was in dit kader niet eens bij mij opgekomen.

Ze moest er om lachen toen ik uitlegde dat ik haar als oosterse Nederlandse aansprak, niet als oosterse schone – niet te verwarren met de Eratophyes amasiella – uit verre oorden. Marokko ligt bovendien toch helemaal niet in het oosten?
Eratophyes amasiella

Over Left RedEye

De meeste RedEye blogs zijn geschreven naar aanleiding van gebeurtenissen die ik meemaak. Verder zijn er blogs geschreven als reactie op iets dat mijn zintuigen hebben waargenomen, vanuit een gedachtekronkel of gewoon om iets uit te proberen. Als ik het gevoel heb dat het creatief omgaan met de waarheid het verhaal ten goede komt, dan zal ik dat niet nalaten. Mocht je jezelf herkennen in een verhaal, maar staat het verhaal iets anders in je geheugen gegrift, dan kan dat kloppen. Om deze reden zijn de meeste verhalen volledig anoniem gelaten. Ik schrijf blogs omdat ik het leuk vind, ik pretendeer zeker niet een schrijver te zijn. Personen of groepen beledigen is beslist niet mijn intentie, hoewel ik niet altijd kan voorkomen dat er mensen zijn die zich wellicht aangesproken voelen. Het plaatsen van letters en leestekens in volgorde van deze verhalen gebeurt onder het motto: "Zo, dat ben ik ook weer kwijt."
Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized en getagged met , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

6 reacties op Oost en west.

  1. Knap. Toch een frons als ik de bijhorende foto zag, gelukkig sta en val ik met wiki ;-)

  2. Harrij Smit zegt:

    Perfecte manier van kijken naar ‘de ander’. Doet mij er aan denken dat ik in Friesland af en toe naar een Chinees restaurant ging, waar ik bediend werd door een jong Chinees meisje dat accentloos Fries sprak. Hoe mooi kan het zijn!

  3. MichielZiet zegt:

    Zelf komend uit een klein plaatsje uit het Oosten vind het interessant om te lezen hoe kaders anders gezien worden en ineens ergens in een oord in het Zuiden (Noorden voor de Zuid-Afrikanen) belanden. Voor het Amerikaanse continent overigens weer het Oosten. Zo zie je maar weer hoe verwarrend geografische vragen kunnen zijn. ;-) :-)

    • Left RedEye zegt:

      Ach, ik werk in Utrecht en woon in Apeldoorn. Veel collega’s wonen echter in het westen van Nederland en verkeren in de veronderstelling dat ik tegen de Duitse grens aan woon; ik laat ze lekker in de waan.

      Wel grappig trouwens dat de meeste oudere jongeren uit deze streek goed Duits spreken, terwijl van mijn collega’s nagenoeg niemand de Duitse taal machtig is. Dat had ik me nooit gerealiseerd voordat ik door een overname bij dit bedrijf terecht kwam.

Geef een reactie op Left RedEye Reactie annuleren