Het is al weer enkele jaren geleden dat ik in gesprek was met een meisje dat stage bij ons bedrijf in Apeldoorn liep. Een spontane, kletsgrage tante die vertelde dat ze voor haar universitaire studie van een klein plaatsje in de buurt van Enschede naar Den Haag was verhuisd.
Ik stelde dat ze er waarschijnlijk behoorlijk aan had moeten wennen om van een dorpje in het oosten naar een grote stad is het westen te verhuizen. Afgaande op mijn eigen ervaringen verschillen het slag mensen en de mentaliteit nogal.
Ze gaf een antwoord dat ik in beginsel niet helemaal kon volgen, maar gaandeweg kreeg ik ineens door dat ze sprak over verschillen tussen Nederland en Marokko.
Afgaande op haar uiterlijk kon ik wel zien dat haar familieroots niet in Nederland lagen en uit haar hoofdbedekking was makkelijk te concluderen dat ze moslima was, maar ik refereerde toch echt aan de verschillen tussen oost en west Nederland. Haar Marokkaanse afkomst was in dit kader niet eens bij mij opgekomen.
Ze moest er om lachen toen ik uitlegde dat ik haar als oosterse Nederlandse aansprak, niet als oosterse schone – niet te verwarren met de Eratophyes amasiella – uit verre oorden. Marokko ligt bovendien toch helemaal niet in het oosten?
Knap. Toch een frons als ik de bijhorende foto zag, gelukkig sta en val ik met wiki ;-)
Een beetje verwarring zaaien kan niet altijd kwaad hè. ;-)
Haha, vond jouw stagiaire blijkbaar ook :D
Perfecte manier van kijken naar ‘de ander’. Doet mij er aan denken dat ik in Friesland af en toe naar een Chinees restaurant ging, waar ik bediend werd door een jong Chinees meisje dat accentloos Fries sprak. Hoe mooi kan het zijn!
Zelf komend uit een klein plaatsje uit het Oosten vind het interessant om te lezen hoe kaders anders gezien worden en ineens ergens in een oord in het Zuiden (Noorden voor de Zuid-Afrikanen) belanden. Voor het Amerikaanse continent overigens weer het Oosten. Zo zie je maar weer hoe verwarrend geografische vragen kunnen zijn. ;-) :-)
Ach, ik werk in Utrecht en woon in Apeldoorn. Veel collega’s wonen echter in het westen van Nederland en verkeren in de veronderstelling dat ik tegen de Duitse grens aan woon; ik laat ze lekker in de waan.
Wel grappig trouwens dat de meeste oudere jongeren uit deze streek goed Duits spreken, terwijl van mijn collega’s nagenoeg niemand de Duitse taal machtig is. Dat had ik me nooit gerealiseerd voordat ik door een overname bij dit bedrijf terecht kwam.